Amsterdamse Bos

Amsterdam

Opdrachtgever(s)

  • Dienst Amsterdam Beheer / Amsterdamse Bos

Oppervlakte

  • circa 1000 ha / 4.5 miljoen bezoekers per jaar

Jaar van ontwerp

  • 1998 - 2000

Jaar van uitvoering

  • 1999 - 2003

Uitvoeringssom

  • € 4.090.909

Werkzaamheden MTD

  • waardering en ontwerp

Werkveld(en)

  • bouwkundige elementen
nieuwe en oude bosbruggen

Het stadsbos van Amsterdam is zo’n 10 vierkante kilometer groot en ligt aan de zuidwestrand van de stad. In het ontwerp is het functionalistische programma van de duitse volksparken geïntegreerd met stijlelementen uit de engelse landschapsstijl; de afwisseling van open en gesloten ruimten, de vloeiende lijnvoering, glooiende hellingen, gescheiden padenstelsels voor voetgangers, fietsers, paarden en auto’s, waarlangs wisselende taferelen worden geordend en bouwkundige elementen als incidenten worden toegepast. Een omvangrijke collectie monumentale bruggen draagt hierbij in belangrijke mate bij aan de identiteit en het ruimtelijke beeld.
Vanaf 1998 is MTD landschapsarchitecten als adviseur van de Dienst Amsterdam Beheer betrokken bij het Amsterdamse Bos en krijgt in eerste instantie opdracht tot het opstellen van een inventarisatie, analyse en waardering van de 116 genummerde bruggen en het ontwerp van een nieuwe bosbrug.

het plan
Om te komen tot een zorgvuldige waardering van de bruggen in het Amsterdamse Bos is de landschappelijke waarde en beleving beschreven en in beeld gebracht op 3 schaalniveaus; op het niveau van het bos, van de brug in zijn directe omgeving en van de brug als bouwkundig object. Vervolgens zijn de bruggen gekwalificeerd als wel of niet waardevol.

Een bijzonder deel van de collectie bruggen vormen 67 bruggen welke tussen 1937 en 1945 door architect Piet Kramer zijn ontworpen. De bruggen, die gerekend worden tot de Amsterdamse School, zijn herkenbaar aan hun ambachtelijke vormgeving en detaillering; een sobere basisvorm met duidelijk oosterse invloeden, de toepassing van rondingen en gewelfde vlakken en een zorgvuldig kleurgebruik. De individualiteit van de afzonderlijke ontwerpen maakt de verzameling in architectuurhistorisch perspectief tot een uniek en zeer waardevol fenomeen. Eén en ander heeft geleid tot een voordracht en rangschikking van deze collectie als Rijksmonument. Deze monumentale status heeft, naast een waardering, tevens geleid tot een geldstroom ten behoeve van de restauratie.
Op basis van de waardering van de bruggen, zijn aanbevelingen gedaan met betrekking tot het onderhoud, de geheel of gedeeltelijke vervanging van bruggen en de ruimtelijke inpassing in hun directe omgeving. In dit licht is tevens een concept ontwikkeld voor een nieuwe bosbrug met een eigentijds en beheervriendelijke vormgeving en verwijzingen naar het Amsterdamse Schooljargon; een elegant gebogen stalen brug met een houten brugdek en sculpturale details. De 4 houten tussensteunen zijn doorgetrokken als zuiltjes en markeren met hun stalen koppen de brug aan weerszijden.
De brug is in verschillende lengtes, hoogtes, met een verschillend aantal staanders en verschillende samenstelling van voet-, fiets-, paard- en autopad te realiseren.