De landschappelijke stedenbouw baseert zich, anders dan de traditionele stedenbouw, wat het bureau betreft, in eerste instantie op het aanwezige landschap of beter de cultuurhistorische, geomorfologische, waterhuishoudkundige en ecologische kwaliteiten van een plek. Het laadvermogen van het aanwezige landschap is leidend en bepalend voor het woning- en parkeerprogramma en de wijze van ontsluiting. De landschappelijke hoofdstructuur biedt een ruimtelijk kader, waarbinnen nieuwe en eigentijdse vormen van bewoning, eventuele andere stedelijke programma’s en ontsluiting kunnen worden ontwikkeld en ingepast.
De landschappelijke stedenbouw baseert zich, anders dan de traditionele stedenbouw, in eerste instantie op het aanwezige landschap of beter de cultuurhistorische, geomorfologische, waterhuishoudkundige en ecologische kwaliteiten van een plek.
De waterhuishouding vormt een belangrijke en structurerende basis voor het stedenbouwkundige plan. Door het natuurlijke hydrologisch systeem van vasthouden, bergen en afvoeren van hemelwater opnieuw te introduceren, te behouden of te versterken en in te zetten als structurerend principe, ontstaat er in een gebied op natuurlijke wijze een zonering van intensief en extensiever in te richten gebieden. Intensieve zones, die zich lenen voor woningbouw, eventuele andere stedelijke programma’s en infrastructuur, en extensievere zones, waar de ontwatering georganiseerd kan worden en er ruimte is voor de ontwikkeling van ecologische kwaliteiten en recreatief medegebruik.
Een dergelijke benadering leidt veeleer tot strategische en voorwaarden scheppende plannen dan tot compositorische plannen. Er wordt ingezet op een voorinvestering in het landschappelijke raamwerk, waarna de invulling geleidelijk kan volgen.
Hiermee verkrijgen de plannen een zekere mate van flexibiliteit; flexibiliteit in tempo en fasering van de invulling en flexibiliteit in programma.
De factor tijd wordt in deze benadering ingezet als belangrijke factor van planning. Vanuit de studie van de ontwikkelingsgeschiedenis van een gebied, wordt een nieuwe tijdslaag toegevoegd en de continuïteit of het geheugen van de plek hersteld. En dan niet alleen wat betreft ruimtelijke aspecten, maar ook wat betreft maatschappelijke en economische aspecten; kortom wat betreft de sfeer van een plek.
