Het Munsterplein en omgeving vormt het historische hart van Roermond met een rijke geschiedenis van gebouwen op en aan het plein met de 800-jarige Munsterkerk als religieus icoon en rijksmonument.
In 2018 kreeg MTD landschapsarchitecten de opdracht van de gemeente om gezamenlijk met alle gebruikers en belanghebbenden (participatieproces met verschillende klankbordgroepen) een kwaliteitsslag te maken voor de openbare ruimte die recht doet aan de cultuurhistorische waarden en tegelijkertijd de gebruiks- en belevingswaarde van het centrumhart te verbeteren.
Bijkomende doelstellingen waren het versterken van het groene karakter van het plein, de omgeving van de kerk en de pastorie ten behoeve van het verkrijgen van meer biodiversiteit in de stad (‘natuurinclusieve openbare ruimte’) en oplossingen te bieden voor klimaatvraagstukken zoals wateroverlast voorkomen, hittestress verminderen en de groeiomstandigheden voor bestaand en nieuw ‘groen’ te verbeteren. Voor de keuzes van materialen van verhardingen en straatmeubilair en verlichting zijn tevens ontwerpvoorstellen gedaan die aansluiten bij de duurzaamheidsdoelstellingen van de gemeente. Dit alles heeft geleid tot een integraal ontwerp met maximaal draagvlak van alle betrokken partijen en gebruikers en passend binnen de beschikbare middelen. De herinrichting van het plein is uitgevoerd in 2020, vlak voor het 800 jarig bestaand van de Munsterkerk en in 2021 is het plein gebruikt voor de TV-musical The Passion.

Specifiek heeft een reconstructie plaatsgevonden van de verdiepte middeleeuwse kloostertuin (Abdijtuin) aan de zuidzijde van de kerk. Dit tuingedeelte ligt nog op het oorspronkelijke middeleeuwse niveau en is altijd in gebruik geweest als kruiden en nutstuin. Deze sterk verwaarloosde tuin is in ere herstelt met een mix van kruiden en geneeskrachtige planten, die tevens geur, kleur en beleving bieden in alle jaargetijden. Tevens bieden deze planten voedsel voor insecten en vogels. In combinatie met nieuwe kunst en nieuw zitmeubilair vormt het een rustige en groene oase in de hectiek van de stad.

Vanuit duurzaamheid, klimaatadaptatie en behoud van het cultuurhistorische karakter van het plein is gestuurd op het hergebruiken van de oude granieten keien die op het plein lagen. In eerste instantie lag dit moeilijk omdat de beloopbaarheid van de keien te slecht was. In het ontwerp is echter voorgesteld deze keien toch te hergebruiken, en door het afzagen van de bovenste 2 cm is een vlakker oppervlak ontstaan en zijn de keien gesorteerd op hun breedte zodat de voegen bij het herstraten smaller (=beter beloopbaar) konden worden gemaakt. Ook is voorgesteld om een half open voegvulling toe te passen zodat regenwater in de ondergrond kan weglopen, waardoor het regenwaterriool niet extra belast wordt. Het geïnfiltreerde regenwater komt hierdoor tevens ter beschikking aan de rondom aanwezige bestaande lindebomen. Naast een duurzame toepassing van de verharding is ingezet op duurzaam materiaalgebruik van meubilair (o.a. gemodificeerd hout) en energiezuinige verlichting. Ook is een oude, zieke boom, die helaas omgezaagd moest worden, hergebruikt in een kunstobject in de kloostertuin.