compact woongebied op steenworp van het Vrijthof
Met het verdwijnen van de Nutsbedrijven uit het plangebied Lindenkruis, tussen de Capucijnenstraat en de Maagdendries, ontstond een kans om dit gebied in de laatmiddeleeuwse schil van de binnenstad van Maastricht her te ontwikkelen als woongebied. Het gebied omvat enkele cultuurhistorisch waardevolle elementen, waaronder het voormalige brandweercomplex / en het tracé van de 2e omwalling en de voormalige Lindenkruispoort. 

De WOM en de gemeente Maastricht hadden de gemeenschappelijke ambitie om het plangebied her te ontwikkelen tot een compact en veelkleurig woongebied met behoud en versterking van de historische stadsstructuur en de cultuurhistorische elementen.
MTD landschapsarchitecten kreeg in 2007 opdracht tot het opstellen van een stedenbouwkundig plan en inrichtingsplan openbare ruimte voor het Lindenkruis. Eén en ander in samenwerking met AWG architecten

Bij de gefaseerde ontwikkeling van het gebied, vormt de openbare ruimte een belangrijke waarborg voor de samenhang. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen de stadsstraten of de randen van het plan en het interieur. Het interieur van het plan krijgt een eigen sfeer. De openbare ruimte is vorm gegeven als één continue vloer; gematerialiseerd als één doorgaand tapijt van een natuurstenen 0.20 x 0.20 tegel, in diagonaal blokverband. De auto is te gast en het primaat is aan het verblijven en het dwalen door de voetganger. Belangrijk gegeven is de parkeergarage, die onder het centrale deel van het plan ligt. Een deel van de openbare ruimte en met name het binnenplein liggen op dit parkeerdek.
Het binnenplein vormt het hart van het nieuwe woongebied en een belangrijke identiteitsdrager. Hier ligt voor voetgangers de hoofdentree naar de parkeergarage. De verharding van het binnenplein is verbijzonderd; deze is 90 graden gedraaid en de tegels hebben een bijzondere behandeling gekregen.
Rond het binnenplein liggen molenwieksgewijs de woonstraten van de nieuwe buurt; deze worden zoveel mogelijk vrij gehouden van onnodige obstakels. De verlichting is voorzien middels hangende gevelarmaturen. Het enige detail in de straten vormt de lijnvormige ontwatering; goten die iets verlaagd in het profiel liggen.
Het binnenplein en de kleinere pleintjes op de verknopingen van de straten, genereren door hun specifieke ligging, inrichting en sfeer hun eigen gebruik. Hier zijn in verhoogde boombakken beeldbepalende meerstammige bomen geïntroduceerd.
De erfafscheidingen en dan met name de erfafscheidingen van de tuinen rond het binnenplein en van achtertuinen aan de straten, zijn ingezet als een belangrijke groene kwaliteit in het plan. Voortuinen worden begrensd door tuinmuurtjes met een hekje, achtertuinen door halfopen of met klimplanten begroeide tuinmuren. Hierbij zijn de klimplanten aan de buitenzijde van de tuinmuren aangeplant. De (achter)tuinen rond het binnenplein zijn begrensd door beukenhagen.
Op een aantal plekken ontstaan binnenwerelden van achtertuinen; zij zijn via poorten ontsloten door semi-private overpaden. De overpaden worden begrensd door ligusterhagen en ontsluiten veelal een klein pleintje met een meerstammige boom in een verhoogde boombak; zij bieden een veilige speelgelegenheid voor de allerkleinsten.