Waar binnen traditionele stedenbouw de ruimtelijke- en programmatische uitgangspunten de basis vormen van het ontwerp, start MTD landschapsarchitecten een stedenbouwkundig ontwerp met een onderzoek naar de landschappelijke ontwikkelingsgeschiedenis en gegevenheden van een plek. Dit betreft in eerste instantie de cultuurhistorische, geomorfologische, waterhuishoudkundige, bodemkundige en ecologische kwaliteiten van het aanwezige landschap.
De waterhuishouding, bodem en hoogteligging, vormen een belangrijke en structurerende basis voor het stedenbouwkundige plan. Door het natuurlijke hydrologisch systeem van vasthouden, bergen en afvoeren van hemelwater opnieuw te introduceren, te behouden of te versterken en in te zetten als structurerend principe, ontstaat er in een gebied op natuurlijke wijze een zonering van intensief en extensiever in te richten gebieden. Intensieve zones, die zich lenen voor woningbouw, eventuele andere stedelijke programma’s en infrastructuur, en extensievere zones, waar de ontwatering georganiseerd kan worden en er ruimte is voor de ontwikkeling van ecologische kwaliteiten en recreatief medegebruik.
De landschappelijke uitgangspunten vormen de basis voor het ruimtelijk kader en de programmatische invulling
Hiermee wordt het laadvermogen van het aanwezige landschap, direct gerelateerd aan de landschappelijke hoofdstructuur. En is er een groen blauw kader te ontwikkelen, waarbinnen nieuwe en eigentijdse vormen van bewoning, eventuele andere stedelijke programma’s en ontsluiting en parkeren kunnen worden ontwikkeld en ingepast.
Een dergelijke benadering leidt tot strategische en voorwaarden scheppende plannen en niet zozeer tot compositorische plannen. Er wordt ingezet op een voorinvestering in het landschappelijke raamwerk, waarna de invulling geleidelijk kan volgen. Hiermee verkrijgen de plannen een zekere mate van flexibiliteit; flexibiliteit in tempo, fasering van de invulling en flexibiliteit in programma.
De factor tijd wordt ingezet als belangrijke factor van planning.
Vanuit het onderzoek naar de ontwikkelingsgeschiedenis van een gebied, wordt een nieuwe tijdslaag toegevoegd en de continuïteit of het geheugen van de plek hersteld. En dan niet alleen wat betreft ruimtelijke aspecten, maar ook aangaande het narratief; kortom met betrekking tot de sfeer van een plek.
